Image

Η Ιστορία του Σ.Ε.Ο

Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΡΕΙΒΑΤΩΝ (ΣΕΟ) ιδρύθηκε στις 20/6/1956 προσπαθώντας να καλύψει την ανάγκη ύπαρξης ενός καθαρόαιμου ορειβατικού – αναρριχητικού σωματείου στη χώρα μας, όπως στα διεθνή – τότε – πρότυπα.
Τα ιδρυτικά του μέλη προήλθαν από πρώην μέλη του ΔΣ και τη συντριπτική πλειοψηφία της αναρριχητικής – ορειβατικής ομάδας του ΕΟΣ Αθηνών, αλλά και άλλους ορειβάτες που υπήρχαν σε άλλα φυσιολατρικά ή εκδρομικά σωματεία στη χώρα μας (ΟΕΣΣΕ κλπ).

Ο ΣΕΟ από τη πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, μιας και διέθετε πλούσιο κι έμπειρο στελεχικό δυναμικό, ανέπτυξε τεράστια δραστηριότητα, όπως φαίνεται και από τα συγκεντρωτικά στοιχεία διαδρομών που έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί στο περιοδικό «ΟΡΕΙΒΑΣΙΑ» που εξέδιδε. Συγκεκριμένα από το 1956 έως το 1976 μέλη του πραγματοποίησαν 276 πρώτες και νέες αναρριχητικές διαδρομές σε όλα σχεδόν τα ορεινά συγκροτήματα της χώρας, από Όλυμπο και Γκαμήλα έως και τα Λευκά Όρη της Κρήτης.

Στα πλαίσια της πλατιάς διάδοσης της ορειβασίας – αναρρίχησης, αλλά και της αναβάθμισής τους στη χώρα μας, πραγματοποιεί σχολές με ξένους εκπαιδευτές όπως: το N. BLOTTI το 1959, το Γάλλο – Αλγερινό ZERF το 1963, τον Ιταλό MANGIONE το 1965, ενώ στελέχη του συμμετέχουν σχεδόν κάθε χρόνο σε διεθνείς συναντήσεις στο Chamonix της Γαλλίας.

Στελέχη του ΣΕΟ όπως οι: Δ. Λιάγκος, – Γ. Τσαμακίδης – Σ. Αντύπας – Γ. Μιχαϊλίδης και άλλοι εκπαιδεύουν σημαντικό αριθμό νέων αναρριχητών (μέσα από σχολές) σε όλη την Ελλάδα.

Το 1964 οι Μποτίνης Π. και Γεωργίαδης Β. αλλά και το 1979 οι Νικηφορίδης Δ. – Ανανιάδης Χ. – Μπουντόλας Δ. και Χατζηβαρσάνης Β. «παίρνουν» το INITIATEUR (πρωτόβαθμο τότε δίπλωμα εκπαιδευτή στη Γαλλία). Παράλληλα ο ΣΕΟ οργάνωσε – χωρίς καμία κρατική βοήθεια – όλα αυτά τα χρόνια τα αναρριχητικά πεδία ΑΡΜΑ και ΦΛΑΜΠΟΥΡΙ, που έγιναν κύρια πεδία εκπαίδευσης, όπως και την ΠΕΤΡΑ ΒΑΡΥΜΠΟΠΗΣ ανοίγοντας την ΚΟΚΚΙΝΗ, ΜΠΛΕ και ΠΡΑΣΙΝΗ πίστα (το 1963 με τον ZERF), ενώ το 1976 οργανώθηκε με νέα αρίθμηση για τις ανάγκες του Αναρριχητικού Οδηγού.

Από τη πρώτη στιγμή της ίδρυσής του ο ΣΕΟ «βρέθηκε» σε μεγάλη πολεμική αντιπαράθεση με τον ΕΟΣ Κεντρ. Συμβούλιο (τότε Ομοσπονδία) για πολλούς και διάφορους λόγους. Δεν ήταν μόνο ο τίτλος (κρίθηκε μετά από πολυετή δικαστικό αγώνα) ούτε θέμα νοοτροπίας ή διαφορετικής αντίληψης των πεπραγμένων στην ορειβασία, αλλά κυρίως στο ότι επέμενε στην άποψη του διαχωρισμού της Ορειβασίας – Αναρρίχησης από τη Χιονοδρομία. Το χρόνιο αυτό αίτημα δικαιώθηκε 30 χρόνια αργότερα (1983) κι έτσι ο ΣΕΟ το 1991 εντάχθηκε στην αυτοδιοικούμενη πλέον Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας και Αναρρίχησης (ΕΟΟΑ) όπου παραμένει ως δραστήριο μέλος της.